De oude kaart van Kiev toont de ontwikkelingen van de stad Kiev. Deze historische kaart van Kiev zal u toelaten om te reizen in het verleden en in de geschiedenis van Kiev in Oekraïne. De oude kaart van Kiev is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Volgens een legende werd de historische stad Kiev in de 5e eeuw gesticht door Oost-Slaven. De legende van Kyi, Schek en Khoryv spreekt van een stichtersfamilie bestaande uit een Slavisch stamhoofd Kyi, de oudste, zijn broers Schek en Khoriv, en ook hun zuster Lybid, die de stad stichtten. Kiev (Kyiv, Київ, in het Oekraïens) wordt vertaald als "behorend tot Kyi". Het niet-legendarische tijdstip van de stichting van de stad is moeilijker te achterhalen (zie de historische kaart van Kiev). Vanaf het einde van de 5e eeuw bestond er in het gebied een Slavische nederzetting, die zich later tot de stad ontwikkelde. Sommige westerse historici (o.a. Kevin Alan Brook) speculeren dat Kiev is gesticht door Khazaren of Magyaren. Brook gaat ervan uit dat Kiev een Turkse plaatsnaam is (Küi = rivieroever + ev = nederzetting).

e Primary Chronicle (een belangrijke bron van informatie over de vroege geschiedenis van het gebied) vermeldt Slavische Kievanen die Askold en Dir vertellen dat zij zonder plaatselijke heerser leven en een eerbetoon betalen aan de Khazaren in een gebeurtenis die wordt toegeschreven aan de 9e eeuw. Brook meent dat Kiev in de 8e en 9e eeuw fungeerde als een buitenpost van het Khazaarse rijk. Een heuvelfort, Sambat genaamd (Oud-Turks voor "hoge plaats") werd gebouwd om het historische gebied van Kiev te verdedigen. Volgens de Hustyn Kroniek (Oekraïens: Густинський літопис, Hustyns'kyi litopys) heersten Askold en Dir (Haskuldr en Dyri) ten minste in 842 over het Rus Khaganaat. Zij waren Varangische vorsten, waarschijnlijk van Zweedse afkomst, en niet de Rurikiden zoals die op de historische kaart van Kiev staan aangegeven. Volgens de Annalen van St. Bertin (Annales Bertiniani) voor het jaar 839 kwam Lodewijk de Vrome, de Frankische keizer, tot de conclusie dat het volk dat Rhos heette (qui se, id est gentem suum, Rhos vocari dicebant) behoorde tot de gens van de Zweden (eos gentis esse Sueonum).

Volgens de Oerkroniek veroverde Oleg van Novgorod (Helgi van Holmgard) Kiev in 882, zoals te zien is op de historische kaart van Kiev. Hij was een afstammeling van Rurik, een heidens stamhoofd uit de Varangen. De datum die in de Oerkroniek wordt gegeven voor de verovering van de stad door Oleg is onzeker, en sommige historici, zoals Omeljan Pritsak en Constantine Zuckerman, betwisten dit en beweren dat de heerschappij van de Khazaren nog tot in de jaren 920 voortduurde (er bestaat bewijsmateriaal om deze bewering te staven - zie de Kievische Brief en de Schechter Brief) Vanaf de inname van de stad door Oleg tot 1169 was Kiev de historische hoofdstad van Kievan Rus, die aanvankelijk werd geregeerd door de Varangische Rurikid dynastie, die geleidelijk aan Slavis werd. De Kievse grootvorsten hadden traditioneel het primaat over de andere heersers van het land en het Kievse vorstendom was een waardevolle prijs in de intra-dynastieke rivaliteit.

De vintage kaart van Kiev geeft een uniek inzicht in de geschiedenis en de evolutie van de stad Kiev. Deze vintage kaart van Kiev met zijn antieke stijl zal je in staat stellen om te reizen in het verleden van Kiev in Oekraïne. De Kiev vintage kaart is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

In 968 doorstond de oude stad een belegering door de nomadische Pechenegs. In 988 werden op bevel van grootvorst Vladimir I van Kiev (St. Vladimir of Volodymyr) de inwoners van de stad massaal gedoopt in de rivier de Dnjepr, een gebeurtenis die het doopsel van Kievan Rus symboliseerde, zoals vermeld op de vintage kaart van Kiev. Kiev bereikte het hoogtepunt van zijn politieke en culturele Gouden Eeuw in het midden van de 11e eeuw onder Vladimir zoon Jaroslav de Wijze. In 1051 verzamelde prins Jaroslav de bisschoppen in de St. Sophia kathedraal en benoemde Hilarion, de eerste inwoner van Kievan Rus, tot metropolitaan bisschop, dat het besluit een anti-Byzantijnse vooringenomenheid weerspiegelt. In 1054 nam de Kievse Kerk geen notie van het feit dat het Oost-West Schisma begon, en onderhield zeer goede betrekkingen met Rome (d.w.z. prins Iziaslav I van Kiev verzocht paus Gregorius VII om aan Kiev Rus "het beschermheerschap van Sint Pieter" uit te breiden, hetgeen door de paus werd ingewilligd door Iziaslav in 1075 een kroon van Rome te zenden).

Na de versplintering van de Kievan Rus ontstond het vorstendom Kiev. De volgende jaren werden gekenmerkt door de rivaliteit tussen de rivaliserende vorsten van de dynastie en de verzwakking van de politieke invloed van Kiev, hoewel Kiev tijdelijk de overhand had na de nederlaag van de Polotsk bij de Slag aan de rivier de Nemiga (1067) die ook leidde tot de verbranding van Minsk, zoals te zien is op de vintage kaart van Kiev. In 1146 werd de volgende Roetheense bisschop, Klym Smoliatych (Kliment van Smolensk), aangesteld als metropoliet van Kiev. In 1169 stuurde Andrej van Soezdal een leger tegen Mstislav Iziaslavitsj en Kiev. Onder aanvoering van een van zijn zonen bestond het uit de strijdkrachten van elf andere vorsten, die alle drie de hoofdtakken van de dynastie vertegenwoordigden, tegen de vierde, Iziaslavitsji van Volynië. De geallieerden zegevierden. Door de inname van Kiev kon het vorstendom Vladimir-Soezdal een leidende rol gaan spelen als voorloper van de moderne Russische staat.

In 1203 werd Kiev veroverd en in brand gestoken door prins Rurik Rostislavitsj. In de jaren 1230 werd de oude stad meerdere malen belegerd en verwoest door verschillende Rus prinsen (zie de vintage kaart van Kiev). Tenslotte belegerden de Mongools-Tataarse troepen onder leiding van Batoe Khan Kiev, en verwoestten het vervolgens volledig op 6 december 1240. In de periode tussen 1241 en 1362 werden de prinsen van Kiev, zowel de Rurikiden als de Litouwers, gedwongen om de Mongoolse/Tataarse overheersing te aanvaarden. In 1245 nam Petro Akerovych (van Ruthenische afkomst), de metropoliet van Kiev, deel aan het Eerste Concilie van Lyon, waar hij het katholieke Europa op de hoogte bracht van de Mongoolse/Tataarse dreiging. In 1299 verplaatste Maximus (van Griekse afkomst), de metropoliet van Kiev, uiteindelijk de zetel van het metropolitaanschap van Kiev naar Vladimir-on-Kliazma, met behoud van de titel. In 1320 werd Kiev de zetel van een nieuw katholiek bisdom, toen Hendrik, een Dominicaanse broeder, werd benoemd tot de eerste missiebisschop van Kiev.